تأثیر گرم کردن با دو شدت متفاوت بر میزان پلاسمایی شاخص های تخریب لیپیدی، پروتئینی و dna بعد از فعالیت شدید در مردان غیر ورزشکار

هدف این پژوهش بررسی تأثیرگرم کردن با دو شدت متفاوت بر میزان پلاسمایی تخریب لیپیدی، پروتئینی و dnaبعد از فعالیت شدید در مردان غیر ورزشکار است. تعداد 12 نفر دانشجوی غیر ورزشکار دانشگاه تربیت معلم با میانگین سن (سال)، وزن (کیلوگرم) و قد (سانتیمتر) به ترتیب 71/1±25/23، 37/8±02/72 و15/5±33/174 به عنوان آزمودنی تحقیق انتخاب شدند. ابتدا میزان vo2peakآزمودنی¬ها توسط گازآنالیزر (meta max 3b) روی دوچرخه کارسنج با آزمون فزاینده¬ای اندازه¬گیری شد. میزان کار در شدت¬های مختلف گرم کردن از روی نمودار vo2peakبرای هر آزمودنی محاسبه شد. بعد از یک هفته، آزمودنی¬ها در سه جلسه با فاصله 48 ساعت که در هر جلسه به سه گروه گرم کردن با شدت کم و گرم کردن با شدت زیاد و بدون گرم کردن داده شد تقسیم شدند. از هر سه گروه در ابتدا خون¬گیری استراحتی در هر جلسه انجام می شد، سپس گروه اول گرم کردن با شدت 45 تا 50 درصد vo2peakبه مدت شش دقیقه و سپس فعالیت شدید را انجام دادند و بعد از 5/1 تا 2 ساعت بعد از آزمون شدید خون¬گیری صورت گرفت. گروه دوم گرم کردن با شدت 75 تا80 درصد vo2peak و سپس فعالیت شدید و گروه سوم مستقیم فعالیت شدید را انجام دادند. در روزهای دیگر بصورت متقاطع جای اعضای گروه¬ها عوض می¬شد. با استفاده از تحلیل واریانس اندازه¬گیری¬های مکرر و آزمون تعقیبی lsdنتایج تحقیق نشان داد که بین میانگین تغییرات مالون دی آلدئید(mda) نسبت به حالت استراحتی در سه گروه تفاوت معنی¬داری وجود دارد. میانگین تغییرات مالون دی آلدئیددر گروه گرم کردن با شدت کم نسبت به گروه¬های دیگر کمتر بود ولی نسبت به گروه بدون گرم کردن تفاوت معنی¬داری وجود نداشت. همچنین بین میانگین تغییرات کربونیل-پروتئین و 8-هیدروکسی 2-دزوکسی گوانوزین نسبت به حالت استراحتی بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود داشت. ولی میانگین گروه بدون گرم کردن کمتر از گروه¬های گرم کردن بود. همچنین بین میانگین تغییرات آنزیم¬های ضد اکسایشی سوپر اکسید دیسموتاز (sod)، کاتالاز (cat) و گلوتاتیون پر اکسیداز (gpx) تفاوت معنی¬دار بود. میانگین تغییرات در سوپر اکسید دیسموتاز در گروه گرم کردن با شدت کم کمتر بود ولی در کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز در گروه بدون گرم کردن کمتر بود. نتایج تحقیق نشان داد گرم کردن با شدت کم می تواند تخریب لیپیدی را کاهش ولی تخریب پروتئینی و dna افزایش می دهد.گرم کردن با شدت زیادباعثافزایش هر سه نوع تخریب می شود بنابراین در مردان غیر ورزشکار گرم کردن با شدت کم بهتر از گرم کردن با شدت زیاد است.